Yargıtay tarafından, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 9. ve 15. Hukuk Daireleri arasında, işverenin işçinin yıllık izin dönemine ilişkin ücretini izinden önce peşin veya avans olarak ödeme yükümlülüğüne aykırı davranmasının, işçi bakımından haklı nedenle fesih sayılıp sayılmayacağına ilişkin verilen kesin nitelikli kararlar arasında ortaya çıkan uyuşmazlığın, Bölge Adliye Mahkemesi Başkanlar Kurulu kararı üzerine giderilmesine karar verilmiştir.

Yargıtay, Bölge Adliye Mahkemesi Başkanlar Kurulu kararına istinaden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin ve Bursa Bölge Adliye Mahkemesinin yabancı para alacaklarına ilişkin icra takipleri hakkında verilmiş olan kesin nitelikteki kararlar arasındaki uyuşmazlığın giderilmesine karar verilmiştir.

Para alacaklarının tahsili için haciz yoluyla takip yapılabilir. Para alacağı, Ülke parası olabileceği gibi yabancı Ülke parası da olabilir. Para alacağının konusunun yabancı Ülke parası olduğu durumda, bu alacağın haciz yoluyla takip edilmesi bazı özellikler arz eder. İşbu yazıda, söz konusu özelliklerden bazıları incelenmiştir.

4/11/1983 tarihli ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 24/4/2001 tarihli ve 4650 sayılı Kanun′un 5. maddesiyle değiştirilen 10. maddesinin on dördüncü fıkrasının “... kamulaştırma işlemine karşı hak sahipleri tarafından idari yargıda iptal davası açılması ve idari yargı mahkemelerince de yürütmenin durdurulması kararı verilmesi halinde mahkemece, idari yargıda açılan dava bekletici mesele kabul edilerek bunun sonucuna göre işlem yapılır.” hükmü Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir (Esas Sayısı : 2024/101 Karar Sayısı : 2024/232 Karar Tarihi : 25/12/2024).

Anayasa Mahkemesi, yabancılık unsuru taşıyan iş sözleşmelerini düzenleyen 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un (“MÖHUK”) 27’nci maddesinin birinci fıkrasını iptal etmiştir. 10 Mart 2025 tarihli ve 32837 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan iptal kararı, yayım tarihinden altı (6) ay sonra yürürlüğe girecektir.

Vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekalet ücreti, yargılama giderleri arasındadır (HMK m. 323, I-ğ). Bu vekalet ücretine, uygulamada, “yasal vekalet ücreti” veya “karşı taraf vekalet ücreti” adı verilmektedir. Avukatlık sözleşmesi kapsamında görevini ifa eden ve müvekkili adına takip ettiği davayı kazanarak yasal vekalet (karşı taraf vekalet) ücretine hak kazanan avukat, bu ücretin ödenmediği durumda, müvekkili adına karşı taraf aleyhine ilamlı icra yoluna başvurabilir (İİK m. 32). Söz konusu ücret avukata ait olsa da, icra takibinin müvekkil adına yapılmasının nedeni mahkemenin hükmü müvekkil adına kurmasıdır. Bu noktada, yasal vekalet ücretine ilişkin yapılacak takipten önce müvekkilin ölmesi durumunda, avukatın bu ücreti ne şekilde tahsil edeceği sorunu ortaya çıkar. İşbu yazıda, söz konusu sorun ve çözüm önerileri anlatılmıştır.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 11.12.2024 tarihli, 2023/251 Esas ve 2024/662 Karar sayılı kararında, bir limited şirket müdürünün, iş (hizmet) sözleşmesine mi yoksa vekâlet sözleşmesine mi dayalı çalıştığına ilişkin uyuşmazlık incelenmektedir. Kararda, davacının 01.06.2010-26.08.2015 tarihleri arasında davalı şirkette müdür olarak çalışmasının sonucunda, bu çalışmanın iş (hizmet) sözleşmesine mi yoksa vekâlet sözleşmesine mi dayalı olduğunun tespiti yapılmaktadır. Buna bağlı olarak, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu kapsamında sigortalı çalışma koşullarının sağlanıp sağlanmadığı ve prime esas kazancın belirlenip belirlenemeyeceği hususunda bir uyuşmazlık söz konusudur.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 11.12.2024 tarihli 2024/160 Esas ve 2024/651 sayılı kararında, işçilik alacağına ilişkin uyuşmazlık değerlendirilmiştir. İlk Derece Mahkemesi tarafından dava kısmen kabul edilmiş, davalı vekili tarafından istinafa başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, karar ve ilâm harcına ilişkin hatalar tespit edilerek istinaf başvurusu kısmen kabul edilmiş, İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak düzeltilmiş ve esas hakkında yeniden hüküm kurulmuştur. Davalı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından karar bozulmuş, ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından aynı gerekçeyle karara direnilmiştir. Hukuk Genel Kurulu tarafından, Türk hukukunun uygulanması yönündeki direnme kararı farklı bir gerekçeyle oy çokluğuyla yerinde bulunarak, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Yargıtay 9. Hukuk Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.

6 Ağustos 2024 tarihli ve 32624 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun Bazı Maddelerinin Uygulanması Hakkında Kararda Değişiklik Yapılmasına Dair Karar (“Karar”) ile 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 62 /1 ve 126/1 maddelerinde değişiklik yapılmıştır.

Davanın taraflarından biri, kendisi tarafından düzenlendiği iddia edilen bir belgedeki yazı veya imzayı inkâr etmek isterse, sahtelik iddiasında bulunmalıdır; aksi hâlde belge, aleyhine delil olarak kullanılır. Adi bir senetteki yazı veya imza inkâr edildiğinde, bu konuda bir karar verilinceye kadar, o senet herhangi bir işleme esas alınamaz. İşbu yazımızda; yazı veya imzanın inkar edildiği durumda mahkemece sahtelik incelemesinin nasıl yapılacağını düzenleyen HMK m. 211 hükmü incelenmiştir.

Özet: İcra mahkemesine arz edilen hususlar ivedi işlerden sayıldığından ve HMK m.103/1-h uyarınca kanunlarda ivedi olduğu belirtilen işler adli tatilde görülebileceğinden, söz konusu yargılamalarda sürenin bitmesi adli tatile rastlarsa sürenin adli tatilin bitiminden itibaren bir hafta daha uzatılmış sayılması mümkün değildir (Y. 12. HD, 6.1.2025 E. 2024/7576, K. 2025/1)

Avukatlık ücreti, avukatın hukuk yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade eder. Taraflar avukatlık ücretini aralarında yapacakları yazılı avukatlık sözleşmesinde belirleyebilir. Ancak avukatlık sözleşmesinin yazılı olarak yapılması şart değildir. Nitekim Avukatlık Kanunu’nun 164’üncü maddesinin dördüncü fıkrasına göre, avukatlık ücretinin kararlaştırılmamış olduğu veya taraflar arasında yazılı ücret sözleşmesinin bulunmadığı yahut ücret sözleşmesinin belirgin olmadığı veya tartışmalı olduğu veya ücret sözleşmesinin ücrete ilişkin hükmünün geçersiz sayıldığı hallerde; değeri para ile ölçülebilen dava ve işlerde asgari ücret tarifelerinin altında olmamak koşuluyla davanın kazanılan bölümü için avukatın emeğine göre ilâmın kesinleştiği tarihteki müddeabihin değerinin yüzde onu ile yüzde yirmisi arasındaki bir miktar avukatlık ücreti olarak belirlenir. Değeri para ile ölçülemeyen dava ve işlerde ise avukatlık asgari ücret tarifesi uygulanır.

Boşanma davasında, tarafların iddiasını ispat ederken sıklıkla kamera kayıtlarına delil olarak dayandıkları görülmektedir. Yargıtay’ın, dayanılan bu delillerin, hukuka aykırı delil kapsamında kalıp kalmadığı konusunda çeşitli kararları mevcuttur. İşbu yazıda; Yargıtay’ın güncel kararları değerlendirilmiştir.

GENEL BİLGİ: İstinaf incelemesi, temyiz incelemesi gibi bir kanun yolu incelemesidir. Ancak istinaf incelemesinde kanun yolu denetiminin kapsamı, temyizden ayrılmaktadır. İstinafta, ilk derece mahkemesinin kararları maddi ve hukuki açıdan denetlenirken, temyizde alt derece mahkemesinin kararı sadece hukuki açıdan denetlenmektedir.

6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu (“Kanun”) ile birlikte, mülga 6762 sayılı Kanun (“Mülga Kanun”) ticari işletmelerin, işletme amaçlarına uygun hareket etmesini düzenleyen ultra vires ilkesi lafzi olarak kanundan kaldırılmış olmakla birlikte doktrin ve Yargı kararlarından anlaşıldığı üzere ticari işletmelerin amaç dışı yaptıkları işlemler hâlâ müeyyideye tabidir. Bu çalışmada işbu hususu içeren çeşitli yargı kararları değerlendirilmektedir.

2008 yılında “Hero” ve “Hero Electric” ticari markaları Ticari Marka Sicili’ne tescil edilmiştir. Munjal Grubunun ortaklığı 2 yıl sonra, 20.05.2010 tarihinde dörde ayrılmış ve F-1, F-2, F-3, F-4 grupları oluşmuştur. Ailedeki bu gruplar arasında ortaklığın giderilmesi için önce Aile Uzlaşma Sözleşmesi (Family Settlement Agreement “FSA”), akabinde ise Ticari Marka ve İsim Sözleşmesi (Trade Mark and Name Agreement “TMNA”) imzalanmıştır. Ticari Marka ve İsim Sözleşmesiyle “Hero” ticari markasının hangi alanlarda hangi aile grubunun kullanacağı kararlaştırılmıştır. Hero Exports adlı şirketin markanın hakları F-1 grubuna geçmiş ve bu doğrultuda elektrikli araçlar bakımından, elektrikli bisiklet de dahil olmak üzere, “Hero” ticari markasının kullanımı münhasıran F-1 grubuna geçmiştir. Bu sözleşmelerde, sözleşmelerden doğan her türlü uyuşmazlığın tahkim yolu ile çözüleceğine ilişkin madde yer aldığından tahkim sözleşmesi kurulmuştur. Sözleşmelerin kurulmasından sonra davacılardan biri olan Hero Electric Vehicles Pvt. Ltd. (”HEVPL”) şirketi kurulmuş ve davacılar bu şirket üzerinden elektrikli araç alım - satımı yapmaya başlamıştırlar. HEPVL zaman içerisinde bu alandaki satışları sonucunda saygınlık kazanmış, “Hero” ve “Hero Electric” ticari markaları HEVPL’nin tek kaynak tanımlayıcısı olmuştur.

İngiltere′de yabancı mahkeme kararlarının tanınması ve tenfizi için çeşitli rejimler bulunmaktadır. Bu rejimlerin uygulanabilirliği, yabancı mahkeme kararının kaynaklandığı ülkeye bağlıdır. Bu rejimlerden biri olan içtihat hukuku (common law), konvansiyonların veya kanunların yokluğunda geçerli olan bir rejim olup, Türk mahkemesi kararlarının tanınmasında kullanılan rejimdir. Türk mahkemesi kararları aşağıda anlatılacağı şekilde belirli şartları sağlaması durumunda İngiltere’de tanınabilmektedir. Bu tanınma doğrudan olmayıp, İngiltere’de açılacak yeni bir davada mahkeme kararının delil olarak kullanılabilmesini sağlamaktadır.

Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 334. maddesinin ikinci fıkrasına göre, kamuya yararlı dernek ve vakıflar, iddia ve savunmalarında haklı göründükleri ve mali açıdan zor duruma düşmeden gerekli giderleri kısmen veya tamamen ödeyemeyecek durumda oldukları takdirde adli yardımdan yararlanabilirler. Maddeyle kamuya yararlı dernek ve vakıfların adli yardımdan yararlanabileceği kabul edilmiştir. Öte yandan bunlar dışında kalan özel hukuk tüzel kişilerinin aynı imkândan yararlanmamaktadır. Bu durum, özellikle mahkemeye erişim hakkının sınırlandırılmasına neden olduğu gerekçesiyle çeşitli bireysel başvuru kararlarına konu olmuş ve Anayasa Mahkemesi ihlal kararları vermiştir.

Serbest piyasa ekonomisinin gelişmesi ile birlikte, uluslararası alanda ortaklıklar hukukunda gelişmelerin yaşandığı ve ultra vires ilkesinin kaynağı olan Anglo-Sakson hukuk sistemlerinde dahi ultra vires ilkesinin yumuşadığı, ilk başta verilen anlam açısından terk edildiği zamanla görülmektedir .Avrupa Birliği′nin ortaklıklar hukukuna ilişkin düzenlemelerinde de ultra vires ilkesine ehliyetle bağlantılı bir anlam yüklenmemiştir. Ultra vires ilkesi yeni doktrinde daha çok temsilcilerin temsil yetkisine ilişkin olarak düzenlenmiştir

Bu yazıda; ilamda alacaklı lehine hükmedilen alacak kalemlerinin ayrı ayrı ilamlı icra takibine konu edilip edilemeyeceği hususu incelenmiştir. Bu kapsamda, özellikle konuyla ilgili olarak yakın dönemde verilen yargı kararları değerlendirilmiştir.

Bu yazıda; 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu′nun 122′nci maddesi ile mevzuatımıza dahil olan denkleştirme isteminin niteliği; bu istemin kim tarafından, hangi şartlar altında, nasıl ve hangi sürede öne sürülebileceği hususları açıklanmıştır.

Bu yazıda; Alman Bölge Mahkemelerinin demans hastalığının vasiyetnamenin geçerliliğine etkisi konusundaki görüşleri yer almaktadır.

In this article, the choice-of-court agreements in Turkish law are explained.

In diesem Schreiben wird die Gerichtsstandsvereinbarung im türkischen Recht erläutert.

Bu yazımızda, Alman hukukunda yetki sözleşmesinin şartları ve sonuçları kısaca incelenmiş olup kaleme alınmıştır.

Bu yazımızda; Yargıtay kararları ışığında aile konutu niteliği taşıyan bir konuta dair, malik olmayan eşin rızasının alınması gerektiği halde rıza alınmadan yapılan bir tasarruf işleminin aile konutu niteliğinin sona ermesi durumunda geçerliliğini koruyup korumadığı incelenmiş olup, kaleme alınmıştır.

Borçlu kişinin ölümü halinde mirasçılar açık bir irade beyanı ile mirası kabul etmiş ise terekenin borçları için, borçlu mirasbırakana başlamış olan takip 3(üç) gün geriye bırakılır (2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu (“İİK”) m.53/1-c.1). Bu 3(üç) günlük süre geçtikten sonra ise takip mirasçıya veya terekeye karşı sürdürülür. Fakat, mirasçıların mirası açıkça kabul etmediği veya reddetmediği durumda 4721 sayılı Türk Medeni Kanun’da (“TMK”) öngörülen süreler geçene kadar takip geriye bırakılır (İİK m.53/1-c.2).

İki haklı ihtar nedeniyle tahliye davası 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m.352/2’de düzenlenmiştir. İlgili madde uyarınca, “Kiracı, bir yıldan kısa süreli kira sözleşmelerinde kira süresi içinde; bir yıl ve daha uzun süreli kira sözleşmelerinde ise bir kira yılı veya bir kira yılını aşan süre içinde kira bedelini ödemediği için kendisine yazılı olarak iki haklı ihtarda bulunulmasına sebep olmuşsa kiraya veren, kira süresinin ve bir yıldan uzun süreli kiralarda ihtarların yapıldığı kira yılının bitiminden başlayarak bir ay içinde, dava yoluyla kira sözleşmesini sona erdirebilir.”

“Tebligat, bir davaya ilişkin işlemleri, o davayla ilgili kişilere, kanunda belirtilen usule uygun olarak bildirme için yapılan bilgilendirme ve belgelendirme işlemidir”. Tebligat Kanunu’nda ve ilgili yönetmelikte tebligatın ne şekilde yapılması gerektiği (tebligat usulleri) ayrıntılı bir şekilde düzenlenmiştir. Hukuki dinlenilme hakkının doğru ve etkin bir şekilde kullanılabilmesi için, tebligatın usulüne uygun yapılması önem arz eder.

Haciz, bir para alacağının elde edilebilmesi için borçluya ait mal hak ve alacaklara icra dairesi tarafından hukuken el konulmasıdır. Haczin konusu borçlunun haczi kabil taşınır ve taşınmaz malları ile üçüncü kişilerdeki alacakları ve diğer parasal malvarlığı değerlerinden oluşur. Borçlunun ve ailesinin yaşaması ve ekonomik varlığını devam ettirmesi gibi sosyal düşüncelerle borçlunun bazı mal ve haklarının haczedilemeyeceği veya kısmen haczedilemeyeceğine yönelik düzenlemeler yapılmıştır.

Kiraya veren, ihtiyaç sebebiyle kira sözleşmesini sona erdirebilir (TBK m. 350). Kiralananın ihtiyaç sebebiyle tahliyesi için, ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun ispatı gerekir. Yerleşmiş yargı kararlarında ihtiyacın davanın açıldığı tarihte var olması ve yargılama boyunca varlığını sürdürmesi gerektiği vurgulanmaktadır . Buradan yola çıkılarak şu soru sorulabilir: İhtiyaç sebebinin sonradan değiştirilmesi, ihtiyacın samimi olmadığı anlamına mı gelir?

Ayrılma akçesinin ödenmesine ilişkin kanunda bir düzenleme bulunmamakla birlikte, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu m. 531’de “…davacı pay sahiplerine, paylarının karar tarihine en yakın tarihteki gerçek değeri ödenir…” ifadesi yer almaktadır. Kanunun ilgili maddesinde açıkça bir tarihin olmaması sebebiyle karar tarihine en yakın tarih olarak kararın kesinleştiği tarihin esas alınacağını belirtmek mümkündür.

Yetki, medeni yargıya tabi bir uyuşmazlığın “neredeki” görevli ilk derece mahkemesince çözümleneceğini belirleyen kurallardır. Yetki kuralları, genel ve özel yetki kuralları olarak ikiye ayrılır. Yetkili mahkemenin belirlenmesinde genel yetki kuralı, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 6’ncı maddesi uyarınca, davalının davanın açıldığı tarihteki yerleşim yeri mahkemesidir. İşbu genel yetki kuralı, kendisini bertaraf eden özel bir düzenleme olmadıkça hukuk davaları açısından uygulama alanı bulur. Genel yetki kuralı dışında Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda ve diğer diğer kanunlarda düzenlenmiş olan özel yetki kuralları da vardır.

Tüketicinin ön bilgilendirmesine ilişkin olarak satıcı ve sağlayıcının sorumluluğu, 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 48’inci maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenmiştir. Bu düzenlemeye göre, tüketici, mesafeli sözleşmeyi ya da buna karşılık gelen herhangi bir teklifi kabul etmeden önce ayrıntıları yönetmelikte belirlenen hususlarda ve siparişi onaylandığı takdirde ödeme yükümlülüğü altına gireceği konusunda açık ve anlaşılır şekilde satıcı veya sağlayıcı tarafından bilgilendirilmelidir.

6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m.344/3’te, taraflarca yenilenen kira döneminde uygulanacak kira bedeline ilişkin bir anlaşma olup olmadığına bakılmaksızın, beş yıldan uzun süreli veya beş yıldan sonra yenilenen kira sözleşmelerinde ve bundan sonraki her beş yılın sonunda, yeni kira döneminde uygulanacak kira bedelinin hakim tarafından belirlenebileceği düzenlenmiştir. Sözkonusu düzenlemede yeni dönemde uygulanacak kira bedeli, hakim tarafından belirlenirken göz önüne alınacak ölçütlere yer verilmiş olup, bunlar; tüketici fiyat endeksindeki oniki aylık ortalamalara göre değişim oranı, kiralananın durumu ve kiralanana emsal olabilecek kira bedelleridir. Ancak, ilgili madde hükmü gereği hakim yeni dönemde uygulanacak kira bedelini belirlerken hakkaniyete uygun biçimde karar verecektir. TBK m.344/3 uyarınca kira bedelinin belirlenmesine ilişkin dava, uygulamada “Kira Tespit Davası” olarak yerleşmiş olup, bu yazımızda da aynı kavram ile ifade edilecektir.

Sürelerin yeknesaklaştırılması amacıyla süreler hakkında bazı değişiklikler teklif edilmiştir. Bu kapsamda; - Esas hüküm bakımından istinaf yolu açık bulunan dava ve işlerde hâkimin reddi talebi hakkındaki merci kararlarına karşı istinaf süresinin, kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta olarak değiştirilmesi, - Esas hüküm bakımından temyiz yolu açık bulunan dava ve işlerde ise ret talebi hakkındaki karara karşı temyiz süresinin, kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta olarak değiştirilmesi, - Adlî yardım talebinin reddine ilişkin kararlara karşı itiraz süresinin, kararın tebliği tarihinden itibaren iki hafta olarak değiştirilmesi, - İstinaf dilekçesinin reddi kararına karşı istinafa başvuru süresinin, kararın tebliğinden itibaren iki hafta olarak değiştirilmesi, - İhtiyati tedbire muhalefet gerekçesiyle verilen karara karşı itiraz süresinin, kararın tebliğinden itibaren iki hafta olarak değiştirilmesi teklif edilmiştir.

Değişen ve gelişen şartlar çerçevesinde klasik satım yöntemlerinde birtakım değişiklikler meydana gelmiştir. Satıcı ile alıcının fiziken az efor sarfı ve zaman tasarrufu ile ortak iradeleri üzerinde buluştukları “Mesafeli Satışlar” kavramı da bu devinimde ortaya çıkmıştır.

Aciz vesikası, İcra ve İflâs Kanunu’nun 143’üncü maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre, alacaklı alacağının tamamını alamamış ve aciz vesikası düzenlenmesi için gerekli şartlar yerine gelmişse, icra dairesi kalan miktar için hemen bir aciz vesikası düzenleyip alacaklıya ve bir suretini de borçluya verir; bu belgeler hiçbir harç ve vergiye tâbi değildir.

İş ilişkisinden kaynaklanan ve işin yerine getirilmesinde tabi olunan bütün hak ve borçlara “çalışma koşulları” denir. Çalışma koşulları, işçinin alacağı ücret, kullanacağı izinler, çalışma yeri, yapılan iş türü, hafta tatili vb. tüm koşullardır. Çalışma koşullarındaki esaslı değişiklik, işçinin durumunu ağırlaştıran, dürüstlük kuralları kapsamında işçiden kabul etmesi beklenemeyecek değişikliklerdir.

Die Gründe für die Anfechtung eines Testaments sind in Artikel 557 des türkischen Zivilgesetzbuchs aufgeführt. Diese sind wie folgt:

Pursuant to paragraph 3 of Article 35 of Act No. 5235, in order to eliminate the difference of jurisprudence between the civil chambers of the regional court of appeal, the Istanbul Regional Court of Appeals Presidents′ Board has requested the Court of Cassation to decide on “whether the objection against the interim measure decision should be evaluated by the court of first instance that issued the decision or by the foreign arbitration panel where the actual dispute is heard”, and the said difference of jurisprudence was resolved by the decision of the 6th Civil Chamber of the Court of Cassation’s decision dated 10.10.2022 and numbered 3529/4699.

Confidentiality in arbitration is considered to be one of the key determinants of the desirability of arbitration as an alternative dispute resolution mechanism both in Turkey and in the world. The parties may stipulate in their contract that confidentiality shall be maintained in arbitration and may provide sanctions for breach of this obligation. However, in the absence of such a provision in the parties′ agreement, the question arises as to whether confidentiality can be regarded as an indispensable feature of arbitration. Even though for many years confidentiality was considered to be an indispensable feature of arbitration, nowadays the necessity and limits of confidentiality in arbitration are being questioned.

Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 165’inci maddesinin birinci fıkrasına göre, bir davada hüküm verilebilmesi, başka bir davaya, idari makamın tespitine yahut dava konusuyla ilgili bir hukuki ilişkinin mevcut olup olmadığına kısmen veya tamamen bağlı ise mahkemece o davanın sonuçlanmasına veya idari makamın kararına kadar yargılama bekletilebilir. Bu kapsamda, ortaklığın giderilmesi davasının incelenmesi ve sonuçlandırılması başka bir davanın çözümüne bağlı ise mahkeme, ilgili tarafa görevli mahkemeye başvurması için uygun bir süre verir. İlgili taraf, verilen süre içinde görevli mahkemeye başvurmadığı takdirde bu husustaki iddiasından vazgeçmiş sayılarak esas dava hakkında karar verilir (Karş. HMK m. 165/2). Uygulamada ortaklığın giderilmesi davasını gören mahkemenin bazı davaların sonucunu beklemesi gerektiği kabul edilmektedir.

5235 sayılı Kanunun 35. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, benzer olaylar hakkında farklı yönde kesin nitelikte kararlar veren bölge adliye mahkemesi hukuk daireleri arasında oluşan içtihat farklılığının giderilmesi amacıyla İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Başkanlar Kurulu’nun 01.07.2022 tarih ve 2022/51 sayılı kararıyla, “ihtiyati tedbir kararına karşı yapılan itirazın, kararı veren ilk derece mahkemesi tarafından mı, asıl uyuşmazlığın görüldüğü yabancı tahkim heyeti tarafından mı değerlendirilmesi gerektiği” konusunda Yargıtay tarafından karar verilmesi talep edilmiş olup, söz konusu içtihat farklılığı Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 10.10.2022 tarihli, 2022/3529 E. ve 2022/4699 K. sayılı kararıyla giderilmiştir.

Bilirkişi raporuna karşı itiraz Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 281’inci maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre, taraflar, bilirkişi raporunun, kendilerine tebliği tarihinden itibaren iki hafta içinde, raporda eksik gördükleri hususların, bilirkişiye tamamlattırılmasını; belirsizlik gösteren hususlar hakkında ise bilirkişinin açıklama yapmasının sağlanmasını veya yeni bilirkişi atanmasını mahkemeden talep edebilirler.

Yasal önalım hakkı, paylı mülkiyet halinde bir paydaşın, taşınmaz mal üzerindeki payını tamamen veya kısmen paydaşlar dışındaki üçüncü bir kişiye satması durumunda, diğer paydaşlara aynı şartlarla satılan payı öncelikle satın alma yetkisi veren, eşyaya bağlı, yenilik doğurucu bir dava ile kullanılabilen bir haktır. Nitekim 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 732. maddesi “Paylı mülkiyette bir paydaşın taşınmaz üzerindeki payını tamamen veya kısmen üçüncü kişiye satması halinde, diğer paydaşlar önalım hakkını kullanabilirler.” yasal önalım hakkını tanımlamaktadır. Bu hak, mülkiyet hakkının kanundan doğan kısıtlamalarından biridir. Paydaşlara yasal önalım hakkı tanınmasının iki amacı vardır: Bunlardan birincisi, paylı mülkiyet birliğindeki paydaş sayısını azaltmaktır. Bunun sebebi ise, taşınmaz üzerindeki mülkiyetin nihayet tek kişinin mülkiyeti haline gelmesidir[1]. İkincisi ise, paydaşlar dışındaki yabancı bir kişinin paylı mülkiyet birliğine girmesini engellemektir[2].

İrtibat büroları; şirket ve şubelerden farklı bir yapıya sahip olup, piyasayı gözlemlemek ve faaliyet gösterilmesi planlanan bölgenin ekonomik potansiyelini daha iyi anlamak isteyen yatırımcılar tarafından, şirket doğrudan yabancı bir ülkede ticari faaliyete başlamadan önce açılabilmektedir.

İstinaf, kural olarak ilk derece mahkemelerince verilen nihai kararlara karşı bölge adliye mahkemeleri nezdinde başvurulan bir kanun yoludur . İstinaf incelemesinin kapsamı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “İncelemenin kapsamı” başlıklı 355’nci maddesinde düzenlenmiş olup bu maddeye göre; “istinaf incelemesi sadece istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılır. Ancak, bölge adliye mahkemesi kamu düzenine aykırılık gördüğü takdirde bunu re’sen gözetir.” şeklinde ifade edilmiştir. Esasen istinaf dilekçesinde sebep belirtilmesi zorunlu olmayıp, Bölge adliye mahkemesi istinaf dilekçesinde sebep belirtilmemesi durumunda dahi HMK m.355 çerçevesinde (kamu düzenini ilgilendiren sebepler kapsamında) inceleme yapabilir.

Günümüzde uygulama geliştiricilerinin Google ve Apple′a yönelik şikayetleri gittikçe artmaktadır. Bu şikayetler genellikle uygulamaların Google ve/veya Apple′ın uygulama mağazalarından kaldırılmasıyla ilgilidir. Uygulamaların kaldırılmasının nedenleri olarak; uygulama mağazasının iş modeline müdahale, çeşitli yasal hükümlerin ihlali, herhangi bir uygulama benzeri hizmet sunmama ve/veya uygulama mağazasının hüküm ve koşullarının genel ihlali, sayılmıştır.

28.06.2022 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 7413 sayılı Kanun’un 9. ve devamı maddelerinde 1512 sayılı Noterlik Kanununda birtakım değişiklikler yapılmıştır. 7413 sayılı Kanun 9. ve devamı maddelerine göre; noterlerin atanma, nakil, göreve başlama ve istifa etme esaslarında getirilen değişiklerin yanı sıra;  noterlerin yapabileceği işler arasına “taşınmaz satış sözleşmesi” eklenmiş ve noterlerce yapılacak taşınmaz satış sözleşmelerinde uyulacak usul ve esaslar ile bu sözleşmelerin düzenlenmesinden dolayı oluşacak zararlardan noterlerin de sorumlu olacağı düzenlenmiştir.

İşbu yazımızda; beş yıldan uzun süreli veya beş yıldan sonra yenilenen kira sözleşmelerinde, her beş yılın sonunda kira bedelini hakkaniyete ve emsal kira bedellerine uygun hale getirme imkanı tanıyan 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m.344/3’ün, 11.06.2022 tarihli ve 31863 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren ve konut kiralarında artış oranını %25 ile sınırlayan 7409 sayılı Kanun karşısındaki uygulama alanı değerlendirilecektir.

15 Haziran 2022 tarihli ve 31867 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7410 sayılı Kanun ile çeşitli kanunlarda değişiklikler yapılmıştır. Bu değişikliklerden bazıları 7221 sayılı Coğrafi Bilgi Sistemleri ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’da yapılmıştır.

19.04.2022 tarihli ve 31814 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 2008/32-34 sayılı Tebliğ’de Değişiklik Yapılmasına Dair 2022/32-66 sayılı Tebliğ ile yürürlüğe giren yeni değişiklikle, Türkiye’de yerleşik kişilerin kendi aralarında akdedecekleri menkul satış sözleşmelerinde, sözleşme bedelinin döviz üzerinden ödenmesi yasaklanmıştır.

NFT, GIF, TOKEN üretiminde veya METAVERSE evreninde kullanılan/kullanılabilecek birçok unsur bulunmaktadır. Dijital veya gerçek hayatta oluşmuş, insanlarda olumlu ya da olumsuz duygu ve düşünceler oluşturan bu unsurların ortak noktası, insanların ilgisini çekmesidir. Günümüz ticari hayatında insanların ilgisini çekebilmek, altından, petrolden daha değerli hale gelmiştir. Dijital dünyada bütün insanların ulaşabildiği bir pazara sunulan bu ürünler, ilgi görmesi halinde yapılan yatırımı fazlasıyla karşılamaktadır.

Türk Hukukunda; elektronik haberleşme hizmetine ilişkin abonelik sözleşmelerinin kurulmasının usul ve esasları hakkında birden fazla kanun ve yönetmelik bulunmaktadır. Mevzuat bir bütün olarak değerlendirildiğinde ise; kanun koyucunun hüküm altına aldığı şekil şartları ile amaçladığı en önemli hususun, abonelik başvurucusuna ait kimlik doğrulamasının açık ve kesin bir şekilde yapılabilmesidir. Bir başka deyişle; gerek elle atılan imza ile kurulan ve gerekse elektronik ortamda kurulan abonelik sözleşmeleri açısından önemli olan hususun, abonenin kimliğini şüpheye yer bırakmayacak şekilde doğrulamak olduğu, bu şekilde kanun koyucunun özellikle elektronik haberleşme sektörü aracılığıyla işlenen suçlar açısından şüpheli kişilerin kimlik tespitini hızlı ve doğru bir şekilde yapabilmeyi amaçladığı söylenecektir. İşbu yazımız içeriğinde; öncelikle ilgili Kanun ve Yönetmelik hükümleri incelenecek olup, işletmeci tarafından abonelik sözleşmesinin kurulması sırasında hangi şartlara uyulması gerektiği seçenekleri ile birlikte açıklanacaktır.

15.03.2022 tarih ve 31779 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 5303 sayılı Cumhurbaşkanı Kararı ile 4458 sayılı Gümrük Kanunun Bazı Maddelerinin Uygulanması Hakkında Kararda Değişiklik Yapılmasına Dair Karar’ın yürürlüğe koyulmasına karar verilmiştir.

In this work, after an overview explanation is given (I), the restriction of competition by object and effect according to the Art. 101 of Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU) will be explained (II). Later the restriction of competition by object will be discussed in the light of the Court of Justice of the European Union’s (CJEU) decisions (III). Lastly, the practices in Turkish law will be presented (IV).

İşbu yazı; toplu yaşam alanlarında kiracı ve kiraya verenin, yaşam alanının yönetimi, giderleri ve sair hususlarına ilişkin kararların alındığı olağan ve olağanüstü kat malikleri kurulu toplantısına katılma ve bu toplantılarda oy kullanma haklarını açıklamak üzere hazırlanmıştır. “Mal sahibi” olarak kabul edilen kat malikinin, dairede malikin birden fazla olması halinde temsil edenin veya mal sahibini temsil edenin bina yönetimini ve kat malikleri kurulunun kararları ile ilgili kurulda oy kullanma ve dava hakları zaten vardır. Bu yazımızda, konuyu kiracının oy kullanabilme ve dava hakları bakımından inceleyeceğiz.

Covid-19 pandemisinin dünyaya yayılması neticesinde normal beslenmeyi desteklemek amacı ile takviye edici gıdalara ilişkin tüketici talebi büyük ölçüde arttığından, bu gıdaların satışları pandemi öncesine oranla yükselmiş, bu gıdalar fiziki ve çevrim içi her türlü satışa konu hale gelmiş, ancak bunların insan sağlığına doğrudan etkisi olabileceği gözönüne alınarak yalnızca eczanelerde satılabileceğine yönelik yasal bir düzenlemenin olup olmadığı ve bu ürünler için pazar imkanı sağlayan e-ticaret sitelerinin sorumluluğu akıllarda soru işaretleri oluşturmuştur.

There are three pillars of the European Internal Market Law, which can be categorised as primary sources, secondary sources and the case law of the Court of Justice of the European Union (ECJ). In this essay, after an introduction (I), the primary sources (II), then the secondary sources (III) and lastly the impact of the case law and preliminary ruling procedure (IV) on the development of the Internal Market law including its underlying principles (V) will be explained.