Bu yazımızda; “Anayasa Mahkemesi’nin İptali ile Gündeme Gelen Seri Muhakeme Usulünde Görev Tartışmasına İlişkin Çözüm Önerimiz” başlıklı yazımızla bağlantılı olarak, 01.01.2020 tarihinden önce, iddianamesi kabul edilerek soruşturma aşamasını tamamlamış ve kovuşturma evresinde bulunan, hatta ilk derece aşaması bitip kanun yolları aşamasına geçmiş dosyalarda, suçun seri muhakeme usulüne tabi olması durumunda, henüz hüküm verilmemiş dosyalar hakkında esas mahkemesinin hangi yolun izlemesi gerektiği ile esas mahkemesince hüküm verilerek, istinaf veya temyiz kanun yolu aşamasında bulunan dosyalar bakımından nasıl değerlendirilmesi gerektiği üstünde durulacaktır.

Yaralama fiilinin ölümle neticelendiği durumlarda suç vasfının tayini, yani fiilin neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama (TCK m.87/4) suçu mu, yoksa insan öldürme (TCK m.81) suçu kapsamında mı değerlendirilmesi gerektiği, bu suçlar için öngörülen cezalar dikkate alındığından fail için hayatidir. Öldürme kastının belirlenmesi, özellikle neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama ile kasten öldürme arasındaki ayırımda büyük önem taşır. Diğer bir ifadeyle, kasten öldürme suçu ile kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçu arasındaki ayırıcı kriterden en önemlisi manevi unsur farklılığıdır. Dolayısıyla; suçun vasıflandırılmasından önce çözülmesi gereken konu, failin kastının öldürmeye mi, yoksa yaralamaya mı yönelik olduğuna ilişkindir. Bu yazımızda; ayırıma esas teşkil eden “öldürme kastının” varlığının tespiti için dikkate alınan şartlara/kriterlere ve konu ile ilgili hukuki değerlendirmelere yer vereceğiz.

Bu yazımızda, önödemeye tabi suçlara yer verilmiştir.

Bu yazımızda, uzlaştırmaya tabi suçlara yer verilmiştir.

Bu yazımızda, seri muhakeme kapsamındaki suçlara yer verilmiştir.