Sahtecilik suçlarının; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204. maddesinde resmi belgede sahtecilik ve 207. maddesinde de özel belgede sahtecilik suçları olarak düzenlendiği, bu suçların 765 sayılı Mülga Türk Ceza Kanunu’nun 339. maddesinde memurun resmi belgede sahteciliği, m.340’da resmi belgenin özünde sahtecilik olup, m.341’de resmi belgenin suretinde sahtecilik, m.342’de memur olmayan kimsenin resmi belgede sahteciliği, m.345’de özel belgede sahtecilik ve m.346’da da resmi veya özel sahte belgenin kullanılması suçlarının tanımlandığı, buna göre resmi ve özel belgede sahtecilik suçlarının Mülga Kanunda ayrıntılı olarak düzenlendiği, bunun esasen “suçta ve cezada kanunilik” prensibine de uygun olduğu, Yeni Kanunda ise resmi ve özel belgede sahtecilik suçlarının birkaç maddeye toplandığı, m.204 ila m.212’nin doğrudan veya dolaylı resmi ve özel belgede sahtecilik suçlarını ortaya koyduğu, eski Kanunda ise m.339 ila m.349’da daha ayrıntılı düzenlemelere yer verildiği görülmektedir.